پايگاه مجازی دوره12 احسان

قسمت اول میگه قلب آدم عاقل مخزن رازشه، به قول یه بنده خدا چیزیو که خودت نمیتونی تو قلبت نگهداری چطوری انتظار داری دیگران نگه دارند؟بله، در این راستا صائب میگه، راز خود با یار خود چندان که بتوانی مگو

و اما قسمت دوم میگه خوش رویی دام دوستیه، یعنی چه بسا یک لبخند به جا، در همون دیدار اول، دل کسی رو صید کنه، هرچند صاحب اون لبخند نه بیان درست و حسابی داشته باشه، نه دانش و علم و هنری...

سومی هم میگه تحمل، بدیها و عیوب رو قبر میکنه، دو جا هم این خیلی جدی آزمایش میشه، اول موقع جبهه گیری علیه دیگران، دوم موقعی که رفتار و گفتار کسی قابل تحمل نباشه. حضرت علی میفرماید در این دو جا اگه تحمل کنی، مثه قبر که بوی بد مردار رو میگیره، تو هم جلو عیبهاتو گرفتی.

خردمند را، سینه صندوق  راز          ز حوش خویی است، دام مهری بساز

تحمل کن و عیب را خاک کن          به  سازش، ز خود  عیب را  خاک  کن