یه مدیــــــنه ، یه بقیـــــــــــــــع ، اون امامیــــــــــــــکه حرم نداره . . .

                                                                     یه وداع ، یه نبـــــی . . .

گذشت بقیع ، گذشت کوچه های ، رغم و غصه ، گذشت لحظاتی که چشم می دوختیم به قبور بی سایبان ، گذشت باب جبرئیل . . .

تمام شد لحظاتی که وقتی سربلند می کردیم گنبد خضراء را می دیدیم ، گنبدی که دیگر سالخورده و خاک آلود شده . . .

تمام شد آن لحظاتی که در بین الحرمین خلوتی با ائمه داشتیم . . .

ای کاش می شد قعطه ای از خود را در این خاک جا گذاشت تا همواره زائر باشد ، زائر نور . . .

 

                                                                                                     ربیع الاول ۱۴۳۰

                                                                                                         فروردین ۸۸

                                                                                               شهاب کیایی / طه تهرانی فر

                                                                                                        مدینه منوره