نقد فیلم
بادبادک باز ،جنگ سرد در قالب خانواده(بخش اول)
فیلم بادبادک باز ملودرامی۱ آمریکایی،تولید سال 2007 است. تهیه ی این فیلم بر عهده ی دو کمپانی dreamworks و Paramount بوده و کارگردانی آن را کارگردان جوان انگلیسی Marc Forster انجام داده . آخرین فیلم این کارگردان Quantum Of Solace (ذره ای آرامش) از سری فیلمهای جیمز باند است.
این فیلم هزینه ای بالغ بر 20 میلیون دلار داشته که در میان تولیدات هالیوود هزینه ی کمی به شمار می رود.
داستان فیلم در دو کشور آمریکا و افغانستان می گذرد که بخش های مربوط به افغانستان در کشور چین فیلم برداری شده است.
فیلم براساس رمانی با همین نام ساخته شده که در ردیف فیلم های اقتباسی ،اقتباس وفادارانه ای نسبت به رمان است؛تا جایی که در بسیاری از اوقات در دیالوگ ها و گفتگو ها با کتاب برابری می کند . البته به نظر می رسد خالد حسینی نویسنده ی کتاب در طول تولید فیلم گروه سازنده را همراهی کرده است .
فیلم در قالب داستانی لطیف و احساس برانگیز ، زندگی سه نسل از مردم افغانستان وتاریخ معاصر این کشور را روایت می کند. نکته ی جالب اینکه روایت داستان شامل حوادث بعد از 11 سپتامبر و حمله ی نظامی ایالات متحده به افغانستان نمی شود که خود جای تأمل دارد. داستان دو دوست دوران نوجوانی به نامهای حسن و امیر که به دلیل اتفاقی که برای حسن می افتد ،امیر تا بزرگ سالی خود را گناه کار می داند و دچار عذاب وجدان می شود؛که به نظر من هسته ی شکل گیری داستان و تم داستان هم "عذاب وجدان" است. همین تم باعث به وجود آمدن لحظات بسیار احساسی در فیلم می شود که در پاره ای از اوقات میتواند گریه ی مخاطب را به همراه داشته باشد. بازی فوق العاده ی "احمدخان محمودزاده"نابازیگر 17 ساله ی افغانی در به وجود آمدن این فضا نقش بسیار زیادی دارد. چهره ی معصوم وکودکانه ی او نشان از مهارت یک تیم حرفه ای فیلم سازی در انتخاب بازیگر دارد.ضمناٌ بازی او جایزه ی بهترین بازیگر جوان سال 2007 را برای وی به دنبال داشت .
فیلم از بازیگران معروف و ستاره های هالیوودی بهره ای نبرده و بار اصلی را بازیگران افغانی بر دوش می کشند .
البته بازی چشمگیر همایون ارشادی بازیگر نه چندان مشهور ایرانی را نمی توان نادیده گرفت . بازیگر اصلی فیلم "خالد عبدالله" است. بازیگری مصری مقیم اسکاتلند که به دو زبان عربی و انگلیسی تسلط دارد. او در این فیلم به زبان فارسی افغانی صحبت میکند که به عقیده ی من طی تمریناتی که در روند تولید فیلم برای او در نظر گرفته شده،به این مهارت دست پیدا کرده است. نقش قبلی او هم قابل توجه است .او در فیلم United 93 (که پرواز شماره ی 93 ترجمه شده) نقش یک مسلمان را دارد که طبق معمول فیلم های آمریکایی ،تروریست معرفی شده و در یکی از هواپیماهایی که به برج های دو قلو اصابت می کنند ،بمب گذاری کرده و مردم را به گروگان میگیرد.
بازیگر نقش اول زن فیلم هم آتوسا لیونی Atossa Leoni نام دارد که ایرانی الاصل ، متولد وساکن آلمان است.
اما موسیقی فیلم . موسیقی فیلم ساخته ی Alberto Iglesias آهنگساز اسپانیایی است . موسیقی از ساختاری داستانگو برخوردار است . به این معنی که در تمامی لحظات حساس فیلم آن را همراهی می کند و فراز وفرودهایش کاملاٌ بر فیلم منطبق است. البته موسیقی عموم فیلم ها این گونه اند ولی موجودند موسیقی هایی که از این ساختار پیروی نمی کنند .
موسیقی ترکیبی است از موسیقی های محلی و سنتی افغانی و موسیقی های امروزی تر .نوسازی حال و هوای موسیقی قدیم افغانی برای امروز بسیار ماهرانه صورت گرفته و در کل موسیقی این فیلم بسیار تأثیرگذار است و می توان گفت بدون این موسیقی ،فیلم الکن می ماند.
۱. قالبی در داستانگویی که بنای آن بر تحریک کردن عواطف مخاطب است.
پایگاهی برای گردهمایی لحظه به لحظه و مجازی فارغ التحصیلان دورهی 12 دبیرستان و راهنمایی احسان